NS heeft vele jaren met dieseltreinen over de niet geëlektrificeerde sporen van Nederland gereden.

De Buffels
Tussen 1996 en 1998 zijn de DM90-treinstellen gebouwd door Talbot in Aken. De treinen gingen rijden op een groot deel van de niet-geëlektrificeerde spoorlijnen in het land. In de periode hierna werd een groot deel van deze trajecten openbaar aanbesteed, waarbij in de meeste gevallen de exploitatie naar andere vervoerders ging. Syntus nam hierbij een aantal DM'90 treinstellen over. Andere vervoerders, Arriva en Veolia, maakten tijdelijk gebruik van enkele treinstellen. Een ander deel van het DM'90 verschoof tijdelijk naar een aantal stoptreindiensten op volledig geëlektrificeerde trajecten.

De DM'90 heeft een afwijkende maximumbreedte van 3,20 meter. Door een uitgekiend ontwerp van de bakvorm (met geknikte zijwanden) en de zijdelingse veeruitslag beperkt te houden is het mogelijk de bak 30 centimeter breder te maken dan de meeste treinen, en toch te voldoen aan het standaardprofiel. Dankzij de brede bak was het mogelijk om in de 2e klas 5 zitplaatsen in de breedte te creëren, maar hiervan is afgezien. DM'90 wordt aangedreven door twee dieselmotoren met elk een maximaal vermogen van 320 kW. De DM'90 heeft een topsnelheid van 140 km/u. De Buffel biedt aan 135 reizigers een zitplaats (123 tweede klas en 12 eerste klas). Aanvankelijk zou DM'90 dezelfde kop krijgen als SM'90, maar uiteindelijk werd alsnog een gestroomlijnde kop gebruikt.

Voor alle foto's bij dit artikel geldt: © OVnieuws.info